Soms denk ik weleens dat het jammer is dat ik niet een paar honderd jaar terug leef. Sommige dingen die ik nu bedenk blijken bijvoorbeeld al tijden terug te zijn bedacht door iemand die nu een heel bekende naam heeft. Daarbij komt dat dingen die nu heel alledaags zijn toen een hele onderneming waren. 50 kilometer was al een flinke reis.
Stel je nu eens voor dat je in de Middeleeuwen leeft en je bent op een reis van 100 kilometer. Halverwege gaat struikelt je paard.
Zo voelde ik me dus vandaag een beetje. Met de eend van De Kwakel naar Breda. N?t de Lekbrug bij Vianen over, ik trap het gas in, PATS!, al m'n vermogen weg. Snel de medeweggebruikers ontweken en de vluchtstrook op gestuurd. Gaskabel gebroken (!!).
Na enig prutsen slaagde ik erin de gaskabel te verwijderen en in plaats daarvan de chokekabel aan de gashendel vast te maken (als je niet weet wat een chokekabel is volstaat het te weten dat ie gewoon niet bedoeld is als gaskabel), zodat ik m'n gas met de rechterhand kon bedienen.
En dan maar weer eens terug naar huis zien te komen... De eerste afslag genomen en 'm daar bij een infobord gezet. Nog even eraan geprutst, TomTom ingesteld op "naar huis, zonder snelweg", want harder dan 70 ging ie niet meer, en verder gereden. De weg die ik moest nemen was opgebroken. Probeer dat je TomTom maar eens uit te leggen... DomDom.
En da's lastig, als je onder de Lek zit, en je erboven moet zijn, en de enige brug in de buurt een snelweg is en dus levensgevaarlijk. Dus. Omweg gezocht via plaatsjes waar ik nog nooit van had gehoord. Uiteindelijk om de wegopbreking heengekomen.
Toen kwam ik door het plaatsje Nieuwpoort. Volgens mij is daar sinds 1815 niets veranderd, en toen voelde ik me dus echt een Middeleeuwse avonturier op een kreupel paard. Reken maar dat het rottig rijden is als de hand waarmee je moet schakelen ??k het gas moet bedienen.
Toch begon ik er de lol van in te zien. Ik reed door prachtig landschap dat volgens mij sinds mijn voiture van de band rolde nauwelijks meer veranderd is en voelde me helemaal avontuurlijk. Op een gegeven moment zette ik zelfs vrolijk de radio aan en begon ik naar iedereen te grijzen.
En toen kwam ik bij de brug over de Lek. Dacht ik. Alleen het was een veerpont. En toen was het plaatje helemaal compleet. De veerman snapte volgens mij niets van die jongen in die ouwe auto die met een grote grijns foto's stond te maken.
Na het veer vlotjes doorgereden naar huis (wederom door mooi landschap), een maximale hoeveelheid weggebruikers irriterend met m'n topsnelheid van 70 km/h.
Jaaa.... zo maak je nog eens wat mee. Nouja goed ik was dus erg trots op m'n avonturierskwaliteiten
De foto's komen zodra ik de software die bij m'n telefoon zat terug heb gevonden...
De eend doet het alweer als vanouds, ik heb zojuist een nieuwe gaskabel gehaald en die erin geprutst.