Toen ik vanochtend uit bed kwam stond de buitentemperatuurmeter op -34.4C. Omdat we net iets buiten Fairbanks wonen is de temperatuur hier altijd een paar graden warmer dan het plaatje wat in mijn handtekening staat. Niet dat het wat uitmaakt of het nou -34 of -37 is, het is en blijft gewoon té koud om normaal te leven.
Let niet op de tijdklok, die is namelijk stuk en geeft altijd 20:31 aan.
Enfin, dat was de druppel voor de Mazda. De auto wil nu niet meer starten. Normaal gesproken starten we de auto rond 6.30 in de morgen, en na een nacht stilstand wilde hij de hele week dan met veel moeite uiteindelijk wel aanslaan.
Maarja, in het weekend klouter je pas uren later je nest uit, en toen ik 'm om 11 uur 's ochtends wilde starten heeft de auto dus zo'n 5 uur langer zonder te lopen in de kou gestaan, en dat heeft 'm genekt.
Ik heb geprobeerd het motorblok warm te maken met een elektrische heteluchtkachel, en alles met een deken af te dekken, maar het mocht niet baten.
De Mazda is dood.
We hebben nu de gloednieuwe Dodge Ram 1500 van onze schoonouders te leen. Auto is drie maanden oud, en heeft ook ontzettend te lijden onder de kou. Er brandden een hoop waarschuwingslampjes op het dashboard (ABS, statbiliteits control en dat soort meuk), want die sensoren doen het in de kou niet meer.
De cruise control van de Dodge werkt ook niet meer (die van onze Mazda deed het in de kou wel altijd), en de automatische versnellingsbak wilde de eerste vijf minuten niet hoger dan de derde versnelling schakelen.
Ongelooflijk wat kou wel niet met techniek doet, zeg. Alles gaat stuk.
Ik heb overigens geen idee hoe ik de Mazda nu bij de garage kan krijgen voor de installatie van de block heater. Die operatie gaat dinsdag van start, maar de auto 35 kilometer over ijzige wegen slepen is geen doen. Een AX tot stilstand brengen zonder rembekrachtiging vergt al aardig wat kracht, laat staan de Mazda die 1200 kilo weegt. Dus met een touw kan niet.
Bij de U-haul kan je wel een "towbar" krijgen (soort metalen stang), maar die past niet zomaar op een Protegé. Moet de bumper eraf en moet er eerst een plaat bevestigd worden.
Geen optie, want sleutelen in deze kou gaat gewoon echt niet.
Blijft over: klein aanhangertje bij de U-haul huren waar de voorwielen van de auto op komen te staan en 'm dan zo te slepen. Maarja, hoe krijg je de auto met de wielen óp dat aanhangertje? Erop rijden kan niet, en duwen wil ook niet, omdat onze oprit in een soort 'dal' loopt. De auto staat in dat 'dal', dus naar voren of achteren duwen kan niet. Met al het ijs op de oprit krijg je ook gewoon geen grip om te duwen.
Dus waarschijnlijk de laatste (en dure optie, maarja wat moet je dan?) is een sleepwagen bellen.
Buiten kan je nu niet meer zijn. Stond vanmiddag onze externe brandstoftank bij te vullen. Dat is voornamelijk een hoop stilstaan en wachten terwijl de brandstof via een, op batterijen aangedreven, brandstofpompje via de jerrycans in de grote tank wordt gepompt. Gaat met ongeveer 2.5 liter per minuut, dus dat duurt wel even als je 30 liter overpompt.
Ik had m'n sneeuwschoenen aan (tot -50), mijn dikke jas (tot -55), en twee paar handschoenen over elkaar heen, en KOOUUDD! Niet meer normaal.
En dan is het potverdorie "pas" rond de -35, en dan gaat het dus nog meer dan tien graden zakken de komende tijd. Ik snap nu gewoon niet meer hoe al die mensen hier dat doen. Ik dacht altijd dat ik goed tegen kou kon, en -20 is echt geen probleem. Maar wanneer het beneden de -30 begint te zakken is het gewoon ondoenlijk.
Inmiddels is ook de dikke afvoerpijp naar de sceptic tank waar het toilet en de wasbak van de keuken op zijn aangesloten vastgevroren, dus we kunnen in ons eigen huis nu niet eens meer naar de plee.
't Zit voorlopig niet mee, in elk geval. Alaska is prachtig in de zomer, maar echt hoor: blijf hier weg na augustus, want het is voornamelijk kommer en kwel...
.
) zei de beste man dat hij vandaag nog 50 auto's slepen moest.