Ken je dat gevoel? Wanneer je richting parkeerplaats loopt kijken twee oogjes je vragend aan. Je draait het het sleuteltje om en het bekende, vertrouwde motorgeluid weerklinkt. En twee keer starten hoeft nooit.
Ken je dat gevoel? Je rijdt met twee vrienden in je auto op weg naar een ver oord. Hoongelach vult de wagen terwijl je hem een stuk 10-baans-snelweg op stuurt. ?Haalt-ie de honderd wel?!? Binnen een minuut is het stil, want het dappere kleine autootje doet stoer mee met het verkeer op de vijfde baan. Je verwacht elk moment het subtiele geluid te horen van twee onderkaken die de bodemplaat raken, maar dit blijft uit. Een korte blik naar rechts en in de binnenspiegel verraadt de oorzaak: je twee passagiers zijn reeds in een ondiepe slaap verzonken, met dank aan de eerder bespotte superieure Franse vering.
Ken je dat gevoel? Net wanneer het hoongelach je vertrouwd in de oren begon te klinken beginnen zowel de frequentie als het volume ervan af te nemen. Je vertelt wat je onlangs aan je auto hebt versleuteld en wat dit je heeft gekost en ditmaal hoor je wel het zachte maar duidelijk aanwezige ?ploenk?-geluidje van een onderkaak die omlaag valt. Als dat niet was omdat de prijs van deze reparatie meeviel was het wel omdat de passagiers eigenlijk niet weten over welke onderdelen je het hebt ? dat krijg je als je vrienden het eigenlijk best wel makkelijk vinden dat jij een rijbewijs en een auto hebt, ook al beschimpen ze die bij het leven.
Ken je dat gevoel? Terwijl je je rechtervoet tot de bodem trapt verbazen je passagiers zich zichtbaar ? horen kun je ze niet door ofwel het motorgeluid of de stereo ? over de acceleratie die je uit je 1100 kubieke centimeters weet te krijgen, hen tegen de rugleuning drukkend.
Ken je dat gevoel? De grijns op je gezicht als zich met een doffe plof een blauwe envelop op je deurmat neerlegt en je weet dat het weer tijd wordt de overheid een lachwekkend lage bijdrage in het onderhoud van de wegen te doneren. De grijns op je gezicht als je onder het imposante motorgeluid van een Honda Civic een miezerig toetertje vandaan hoort komen, terwijl jouw auto, hoewel kleiner, standaard is uitgerust met een stuk imposantere claxon. De grijns op je gezicht als je hoort wat diezelfde Civic de eigenaar heeft gekost. De grijns op je gezicht als grote en dure auto?s rondjes rijden op een parkeerterrein maar jij altijd een plekje weet te vinden. De grijns op je gezicht als je samen met een van deze grote en dure auto?s aan de pomp staat en de gezichtsuitdrukking van de eigenaar van de auto steeds minder vrolijk ziet worden.
De grijns op je gezicht als op MSN de tekst ?gaat er een auto naar Delft? ? verschijnt en je weet dat binnenkort het tijdstip weer aanbreekt dat je richting parkeerplaats mag lopen, die twee vragende oogjes mag ontsteken en met het kleine dappere autootje opnieuw het hoongelach van je passagiers mag trotseren.
Ken je dat gevoel? Wel als je in een Citroën AX hebt gereden.
Eigenlijk om lyrisch van te worden, zo'n AX
Moderators: Rock's, webmasters
Eigenlijk om lyrisch van te worden, zo'n AX
Kijk uit, een Cactussssss
Re: Eigenlijk om lyrisch van te worden, zo'n AX
Ik had het niet mooier kunnen zeggen.
pcrodent wrote:...De grijns op je gezicht als je onder het imposante motorgeluid van een Honda Civic een miezerig toetertje vandaan hoort komen, terwijl jouw auto, hoewel kleiner, standaard is uitgerust met een stuk imposantere claxon...
Idd...zelfs de vorige auto van mn ouders (Peugeot 405) had zo'n hoog miezerig irritant toetertje
Huidige: Renault Clio Campus 1.2 16v Sport ('06)
Ex: Citroën AX 1.1i Volcane ('95), Renault Mégane Coupé 1.9 DTI Sport ('00)
q01z wrote:ode aan de AX
gebed maken?bid ik ook eens
Onze ax, die op de oprit staat,
uw naam worde geheiligt,
uw kleine beurt kome,
uw verbruik is heel netjes,
zowel op de snelweg zoals in de stad,
geef ons heden ons dagelijks vervoer,
en vergeef ons het niet wekelijks stofzuigen,
zoals ook wij onze vriendin dit vergeven,
en laat ons niet stil komen te staan,
maar breng ons bij onze bestemming.
Amen
